Urzekająca kultura picia herbaty w Anglii

Historia i zwyczaje związane z herbatą w Wielkiej Brytanii to ważny i zdecydowanie interesujący aspekt kulturowy tego kraju. Chcecie dowiedzieć się, więcej o five o’clock, dominujących rodzajach herbat w Anglii, właściwym przygotowaniu naparu herbacianego zgodnie z tradycją brytyjską? Zapraszamy do lektury.  

Jak przedstawia się historia herbaty w Anglii?

Początki herbaty w Wielkiej Brytanii to przełom XVI i XVII wieku. Herbata dotarła do tej części Europy za sprawą kupca z Londynu, niejakiego Thomasa Garrawaya. Od razu przytoczyć należy tutaj jeszcze jedną ważną osobistość – Katarzynę Berganza (żonę króla Karola Stuarta II) – która rozpowszechniła herbatę wśród Anglików. Nie uznaje się jej jednak za inicjatorkę popołudniowej herbatki, tzw. five o’clock. Autorką tego pomysłu była księżna Bedfordu – Anna Maria Russell.

Herbata, jaką początkowo rozkoszowali się Anglicy, pochodziła z Chin. Z biegiem czasu Anglicy odkryli potencjał do uprawy własnych krzewów herbacianych w Indiach, gdzie posiadali własną kolonię. Okazało się to strzałem w dziesiątkę – Wielka Brytania dzięki temu nie tylko spopularyzowała herbatę wśród swoich obywateli, ale i stała się poważnym, liczącym się graczem na rynku światowym. Herbata Assam czy herbata Ceylon – to herbaty uprawiane przez Brytyjczyków, cieszące się dziś ogromną sławą.

Przeczytaj także: Herbata Assam – jedna z pięciu najlepszych herbat na świecie lub Zapoznanie z herbatą Celjońską   

Jak pije się herbatę w Wielkiej Brytanii?

Herbata w dniu przeciętnego Anglika pojawia się przynajmniej kilka razy. Pije się ją obowiązkowo po śniadaniu, podczas lunchu, jak również o sławetnej godzinie 17 – five o’clock. O godzinie piątej po południu Anglicy relaksują się – w herbaciarniach, kawiarniach, restauracjach lub w swoich posiadłościach. Całą swoją uwagę kierują na świeżo zaparzoną herbatę, oddając się jej nieprzeciętnemu smakowi i aromatowi, a w między czasie przegryzając ciastka, kanapki lub inne zakąski. To swego rodzaju podwieczorek czy też mini posiłek, aby zahamować głód i móc spokojnie wytrwać do kolacji, mającej miejsce zazwyczaj około godziny 20-21.

Poza bursztynowym napojem wśród Anglików popularna jest również herbata z mlekiem. Co istotne, w pierwszej kolejności wlewa się mleko do filiżanki, a dopiero po tym dolewa świeżo zaparzoną herbatę. Zachowanie tej kolejności jest szalenie istotne – Anglicy uważają, że ta sekwencja sprzyja temu, że napój herbaciany posiada lepsze walory smakowe i aromatyczne.

„Statystycznie” rzecz biorąc, Anglicy piją ogromną ilość herbaty. Rocznie na jednego mieszkańca Wielkiej Brytanii przypada około 2 kg herbaty. W przeliczeniu na spożycie dzienne herbaty jest to mniej więcej 6 kubków (na jedną osobę rzecz jasna).  

Jakie herbaty są najpopularniejsze w menu Anglików?

Nie ma wątpliwości, że najpopularniejszą herbatą w Wielkiej Brytanii jest znana chyba każdemu English Breakfast Tea – mocna, wyrazista i delikatnie pobudzająca herbata do śniadania. Kolejna to oczywiście Earl Grey – a więc herbata czarna aromatyzowana olejkiem z bergamotki. Trzecia, której nie można pominąć, to oczywiście English Afternoon Tea – przeznaczona na omawiany wcześniej podwieczorek. Zazwyczaj pod tą nazwą kryje się mieszanka o orzeźwiającym smaku i subtelnym aromacie.  

Jak parzyć herbatę zgodnie ze zwyczajami panującymi w Anglii?

Bardzo ważna rola, jaką przypisują herbacie Anglicy, powoduje, że sposób jej przygotowania musi odbywać się (obowiązkowo) w poszanowaniu dla tego produktu. Jak zatem podejść do parzenia herbaty w stylu brytyjskim? Postępuj według następujących zaleceń:

• Wyposaż się w wybrany rodzaj czarnej herbaty (English Breakfast Tea, Earl Grey, English Afternoon Tea, Assam Tea, Ceylon Tea itp.) koniecznie w formie liściastej (sypanej)
• Zagotuj przefiltrowaną wodę
• Odmierz 1-3 łyżeczki herbaty (w zależności od rodzaju naczynia, w którym przygotowujesz herbatę) i wsyp do zaparzacza
• Wypełnij dzbanek/ imbryk/ kubek wodą o temperaturze 100 stopni Celsjusza
• Parz pod przykryciem przez około 3 minuty (nie dłużej)
• Oddziel liście herbaty od naparu
• Rozkoszuj się wybitnym smakiem czarnej herbaty w Twojej filiżance  

Co kryje się za brytyjskimi określeniami herbat – „high tea” i „low tea”?

Być może obiły Wam się o uszy określenia „high tea” i/lub „low tea? Jak rozumieć te pojęcia?

Zacznijmy od high tea. Wyrażenia, które wzięło się od wysokich stołów i krzeseł, przy których angielscy robotnicy będący na popołudniowej przerwie w pracy spożywali obfity posiłek (zazwyczaj dania mięsne) na stojąco i popijając je herbatą.

A low tea? To w zasadzie (zamiennik dla „afternoon tea”) – określenie, które przypisano do osób ze sfery wyższej pijących herbatę oraz spożywających słodkości w herbaciarniach, restauracjach itp. przy niższych stolikach. W takich warunkach możliwa była swobodna popołudniowa konsumpcja posiłku, delektowanie się herbatą – bez jakiegokolwiek pośpiechu.  

Przeczytaj także: Un caffè per favore, czyli kawa we Włoszech